Dapper zijn is moeilijk, of niet … Soms dan! Dapper zijn is in elk geval lief. En wat een mooi woord ook!  Dit is een stuk om mijn dapper-grens te duwen en een beetje ook over billen … in je hoofd. 

Soms zeggen mensen: “Ja, maar jij doet het! Jij bent default dapper, want je gaat gelijk klunzen.” en dan zeg ik natuurlijk zachtjes “klooien”, maar ze hebben gelijk! Dapper zijn is zonder grens willen klooien. Ik kan het nu best goed, maar het kan nog veel beter. Maar wat is het en waarom niet?!

Dapper is voor mij het stoere drie jarige grietje wat de kat van de buren probeert op te tillen, valt en dan gewoon nog eens probeert vanuit een andere hoek. ‘Dapper’ zit dus een beetje tussen ‘geen reden zien om het niet te doen’, nieuwsgierigheid en volharding. En dat wil ik ook graag zijn! Zo vaak mogelijk, want het is erg leuk, nuttig en belangrijk. Ook voor jou!

Dapper zijn is belangrijk want je krijgt shit gedaan en wat je doet wordt beter. Een gevolg van dapper zijn, is dat je nieuwsgierigheid de vrije loop kan laten lopen, nieuwe dingen ziet en daarop moet reageren. En dan hoor je heel zachtjes: ‘bzzzt’ in je hoofd. Hup! een paar nieuwe verbindingen in je hersens. Check! Nu, nog een keer!

Dus gaat eens lekker dapper doen! Overkom die drempel om een boom voelen, een stoel op veerkracht uitproberen, maar ook twee maanden rondlopen met een stukjes LEGO op de achterkant van je mobiel. Omdat je nieuwsgierig bent wat je ermee gaat doen en zoals Sjors zegt: Omdat het kan!

Dapper Doen met billen

Ik ben iemand die erg veel nadenkt. Ik denk in elk geval meer na dan mij af en toe lief is. Ik wil liever dingen doen, want ‘doen’ is een veel leukere manier van denken. Hè, wat? Ja, je leest het goed. Doen is denken.

De verleiding om te denken is zo groot en super makkelijk ook! Even een gedachte-experiment van hoe iets zou werken en dan mooi vertellen waarom iets wel of niet zou werken. Lekker in 3D in je hoofd laten roteren en tot een super charmante conclusie komen. Zonder een bil op te lichten! Super handige superpower toch?

Nou, soms! Een nadeel van de gedachte-experimenten-superpower: het houd alleen rekening met jouw ervaring en is een spel van eliminatie. Je hebt snel iets wat goed, maar niet het beste is, want alles wat je nog niet hebt gedaan, gevoeld en gezien wordt niet meegenomen in de conclusie.

Daarom is dapper zijn (voor mij) de realiteit beet te nemen en zien, voelen, horen, ruiken of iets werkt en wat je moet doen om het nog beter te laten werken.

Dapper zijn is dus je billen laten werken, staan, hurken, omlopen en voelen dat dingen heel leuk zijn, of juist stom. Nog veel belangrijker: dapper zijn prikkelt precies die billen in je hoofd, je wordt letterlijk slimmer door dapper te zijn.

DAPPER MET KATJES en alles

Als je kijkt naar dat dappere drie jarige grietje kan je natuurlijk denken: “Ja, tuurlijk doet ze dat. Die kat ligt daar super onhandig”, of juist “Oeh schatje, pas op voor de klauwtjes!”. De dapperdrempel is voor iedereen iets anders, soms iets langer, soms wat hoger en voor sommigen: lekker kort en laag. Dapper zijn inspireert wel, maar het maakt soms ook een beetje jaloers, want jij zou dat ook kunnen doen toch?

Mijn ervaring met dapper zijn (gewoon te doen, zonder te vragen, omdat mij iets interesseert) is dat het steeds makkelijker word, net als typen, net als voetballen, net als ronde hoekjes knippen, of praten met  mensen.

DAPPERDER met Mja

Het mooie is: je kan elkaar helpen om samen netto dapperder te worden. Het is heel makkelijk en wordt makkelijker als je het samen doet en vaker doet. Ben je er klaar voor?

Je kijkt elkaar aan, alsof je tegen elkaar “Prima” gaat zeggen, met een knikje erbij, dan haal je je schouders een beetje op, je wenkbrauwen gaan dan een beetje omhoog en je doet je lippen in de vorm van “dik in orde”, of net als het ‘success’-meme-jochie. En dan knikje naar elkaar en zeg je: “Mja, leuk, laten we het proberen”.

Zeg in elk geval geen nee. Nee is vaak handig, maar in zo’n situatie niet. Nee betekent namelijk geen antwoorden, maar een einde. ‘Mja’ is beter, want ‘mja’ kan later, gebaseerd op ervaringen, ‘Mêh’ worden, of ‘Wjoaaaah’, of natuurlijk ‘Nêh’.

Volgende keer mag je mij een por geven en dan doen we het samen, okee?