Omdat ik vind dat we niet alleen Klooikoffers over elektronica, solderen en ander officiële technische onderwerpen moeten willen gingen we in de vakantie haken. We wilden testen of haken cool kan zijn en of we voorbij (of langs!) de pannenlap komen.

Ik had 2 dikke haaknaalden gekocht en expres geen garen; we gingen haken met wat voorhanden was. In dit geval: touw uit de Franse supermarkt, maar ook gras, plastic en zeiltouw.

In no time verzon zoonlief geweldige gave werpdingen. Die enorm goed gooien! Ik wilde er nog stenen in stoppen voor het gewicht, maar dat vond de rest van de familie veel te gevaarlijk. Baalde ik natuurlijk van.

Het haken ging geweldig. Met een heel andere techniek dan mijn moeder haakte mijn zoon als een malle; het supermarkt-touw was in één dag weg.

Ik vind dat cool, zo’n hakend kind. Maar dat het een jongen is, voelt voor mensen soms raar. Maar dan heb je Twitter en zie je dat het toch goed is.

Goed. Geen issue dus! En wel een hele mooie techniek, dus terug naar ons onderzoek… Wat kun je haken van één plastic zak?

Een sliert van een meter!

Of een hele boel losse stukken van allemaal zakjes! In dit ding zitten alle plastic zakjes van de vakantie opgehaakt (en 1 papieren zak). (Het rondje is 1 boterhamzakje.)

Leukste van dit was, dat we alles als potentieel materiaal gingen zien. De wereld is één grote bron. Wat we met die lap moeten weet ik niet. Waarschijnlijk in de plastic container. En dat is dan ook weer te gek: het maken was belangrijker dan het resultaat.

Goed, we haken nog even door. Die Klooikoffer komt er, no worries.