Dit weekeind was de Mini Maker Faire in Eindhoven en daar hadden we zin in. Maakvriend Peet, zoonlief en ik (het vaste team) togen erheen. En we zijn echt heel blij teruggekomen. En vol van ons grote nieuwe inzicht: maken is liefde.

(Onderweg uiteraard denken over maken, schrijven over maken en echt iets maken.)

Rijen 3d printers met wachtenden zijn vaak best stom. En van winkeltjes met in serie geproduceerde zelf-maaksels raak ik niet altijd extreem geïnspireerd. Deze Maker Faire voelde anders. Dit was met recht een rijke show and tell. Schatrijk.

Maken is gek

Ik houd van de nar. Ik houd van de mensen die laten zien dat je anders kunt denken. Dat raar echt inspirerend is en dat extreem soms echt heel fijn is. Mensen als Stan Wannet, kunstenaar. Hij liet een machine zien met een muntinworp, eieren, een liftje, een dode kale kip, een rolbaan, een opgezette kip die drumt en een drumstel. Gemaakt samen met studenten in 4 dagen tijd. Moet je voorstellen dat je dat als student mag doen! En dat Wannet dan zegt: ‘Ik heb toevallig een dode kip bij me.’ (Echt waar.)

Dit heeft hij ook gemaakt (wow):

Maken is samen

Ook belangrijk in deze Faire: alle delers. Alle mensen die graag alles wat ze doen delen, erover vertellen, het laten zien en openhartig zijn over hun blunders en successen. Bijvoorbeeld DE Bakfiets, waar ze natuureducatie combineren met techniek en creativiteit. Lekker klooien (love it), en ontdekken. Een windmolen van een oude motor uit een harddrive, een regenpijp en nog wat andere troep en dat zelf stroom opwekken. En koffie uit een zwarte kan in een grote spiegel. ‘Gisteren smolt het handvat, het was veel te zonnig!’ Vandaag kwam de koffie helemaal niet aan de kook. Dat gedoe.

We zijn ook fan van De Duurzame Ontdekbus, allemaal gave dingen om te doen rond duurzaamheid. We ontdekten dat je hard moet trappen als je je föhn aan wilt zetten met een fiets. En lekker schieten is altijd fijn. (De hele dag door hoorde je mensen gillen als er weer een fles door de lucht boven het drukke plein vloog.)

Het samen zat in het laten zien van alle materialen en het vertellen van verhalen. Maar ook in het doen, overal zag je mensen werken aan dingen groot en klein. Slopen, plakken, bouwen, proberen, uitleggen… En  overal geconcentreerde vrolijkheid. Flow.

Zoals Jorg Duitsman met papercircuits. Druk aan zijn tafel! (En als demo ook al gekoppeld aan Scratch…)

Maken is liefde

En dit! Een geluidsspeelgoed-ding voor varkens. Zoonlief deed even een varken na om te testen (goedgekeurd).

Het heet het pigstrument en zo doen echte varkens dat:

Gemaakt door Soundlab Eindhoven en ze maken nog veel meer (klik). Mooie dingen, goed voor varkens, goed voor kinderen, voor communicatie op andere manieren. Ze hebben er al eens een verhaal over verteld op een TED podium.

Goed, die liefde. Ik heb in dit verhaaltje maar een heel klein deel laten zien. Er was nog veel meer (makreel/rode biet kroketten! talks! getimmer! geprint! gelasercut! wearables! robots! ), maar met alleen de bovenstaande dingen was het voor ons al goed. Goed omdat iedereen mooi vertelde, geïnteresseerd luisterde en glom van trots. Omdat je voelt dat iedereen er vele avonden en weekeinden in heeft gestoken; dat is geen werk, het is liefde. Het was raar, het was echt en creatief. Het was niet commercieel, wel chaotisch en er was een eenhoorn.

Met deze mensen wordt de wereld echt wel beter. Leve de makers. Ja, echt. Dank je Eindhoven. Dank je Maker Faire vrijwilligers, dank! Het was VET.

Nog meer? Lees ook het verhaal van Peet!