Een tijd geleden kreeg ik een heel blij mailtje van Manon Schrijnemaekers. Zij is instroom coördinator Techniek bij Hogeschool Windesheim. Haar vraag: of ze met een iets van 12 groepen kinderen en docenten samen een Klooikoffer mochten bedenken en of ik dan wilde komen jureren. Wil ik wel! (ECHT WEL!) Vandaag was het zover.
Die ouders toch
In mijn inleidende praatje kwamen de ouders ter sprake. De kinderen waren het met me eens dat het probleem van de klooiblokkade vooral een probleem van volwassenen is. Dat was grappig.
Minder grappig was dat alle kinderen in de zaal hun hand opstaken toen ik vroeg of ze dit herkenden:
En nog minder grappig was dat ze het ook allemaal stom vonden als dit gebeurt… Boeh.
Aan het werk
Klooikoffers dus! Eens kijken of we die ouders goed mee kunnen laten doen. In groepen gingen ze aan het werk. Ze hadden steeds een uur de tijd. Het was te gek om te zien hoe ze het allemaal anders aanpakten. Er waren groepen die gingen denken op papier en groepen die meteen met de pen bezig gingen. Er waren groepen waarbij de volwassenen meededen en groepen waarbij de volwassenen instructies gaven. Ook waren er groepen waarbij de volwassenen achter de kinderen bleven staan en geen onderdeel werden van het proces.
Kind: ‘Hashtag mislukt!’
Allemaal goed! Maar we zagen ook dat er groepjes waren die niet echt los kwamen. Die er klassiek lesserig bij zaten. Pascal Wilhelm en ik kwamen tot de conclusie dat het goed zou zijn ook de informele effecten van klooien als doel van zo’n sessie te benoemen. Dat helpt leraren die klooien moeilijk en open vinden, dan werken ze ergens naar toe.
Kinderen gingen allemaal heel goed. Ze werkten samen, losten problemen op en overwonnen zichzelf. Een gevoel van flow zinderde door de ruimte. En mooi werd het ook!
Het maken werd steeds informeler en ook de leraren verloren de controle en gingen zelf nog even. Heel blij! Moet je kijken wat er is gemaakt:
Tips
Het beste waren de tips die ik kreeg van de kinderen:
- Als het niet lukt moet je het toch proberen
- Samen nadenken over oplossingen
- De kinderen leren dat ze ook materiaal uit hun eigen huis kunnen gebruiken
- Gewoon beginnen, het mag mislukken
En van de volwassenen (aan volwassenen):
- Hou je handen in je zakken
- Niet overpakken, maar laten gebeuren
Winnaars
Aan het einde van de middag koos ik een winnende groep. De beste Klooikofferontwerpers werden geëerd. Ik koos de groep die het meest ontdekkend had gewerkt, die goed konden klooien zonder plan en die dapper waren.
Gefeliciteerd!
En toen ging het mis…
Ik realiseerde me tijdens het huldigen (hartkloppingen!) dat het niet klopte. Dat het Echt Fout was. Want in klooien kun je niet de beste zijn. Je kunt niet winnen van een ander. Klooien en maken gaat erom dat je goed bent omdat je lekker bezig bent. Het gaat om je eigen gevoel!
En dus waren alle deelnemers winnaars, Echte Grootse Geweldige winnaars. Want alles was leuk en inspirerend. En mooi of raar of interessant of mislukt en dus belangrijk. Ze waren allemaal goed. Vooral de kinderen.
We gaan een mooie Klooikoffer maken, met al jullie ideeën erin. Dank!
Veel geleerd :-\