Klooien met plastic troep

In onze keuken staat een mand vol plastic. We hebben een hekel aan wegbrengen, het is dus meer een hoek vol plastic. Maar sinds ik (samen met Ester S.) werk aan Zaans Gemaakt (een serie maak-lessen voor Zaanse scholen, gekoppeld aan de Zaanse industrie), zie ik overal materiaal. Het was dus alleen een kwestie van tijd voor ik onze plastic hoek als bron zou herkennen.

Kleine lettertjes: er komen vast wel dampen vrij als je plastic gaat verhitten. Wij roken niets, maar het is natuurlijk je eigen verantwoordelijkheid of je jouzelf en je gezin of huisgenoten daaraan blootstelt. Ook is het heet, dus pas daar ook voor op. Dus doe voorzichtig, werk met het raam open, doe normaal, denk na.

Van boodschappentas naar lepel

Stap 1 Vouw een boodschappentas tussen twee stukken bakpapier en strijk de lagen op elkaar met een strijkbout (heetste stand). Strijk op een hittebestendige ondergrond! (Wij gebruiken een pizzasteen.)

Stap 2 Vouw steeds dubbel en strijk het op elkaar. Vergeet het bakpapier niet!

Stap 3 Leg je hete, soepele stuk plastic tussen twee lepels en duw goed aan. Gebruik ovenwanten!

Stap 4 Knip rondom uit. Is je lepel te slap? Vouw dan het handvat dubbel en strijk er een vouw in.

De laagjes van onze lepel zitten niet overal goed op elkaar, we gebruiken hem dan -ivm het slecht kunnen afwassen- alleen voor droge dingen.

Van pastapak tot eierdop

Dan de rest van het plastic. Zouden we daar ook iets mee kunnen?

De tomaten emmertjes krompen, maar bleven hard. Dat proberen we later nog een keer in de oven, kijken waar ze dan naar toe (of terug) krimpen.

De pasta-zakken krompen ook, maar konden we wel plat strijken. En -net als bij de lepel- tussen twee eierdoppen konden we daar nog meer eierdoppen van maken.

Wij zijn klaar voor pasen.

Lekker hoor, zo’n plastichoek.