Afgelopen zondag kwam de Adviesclub van de Klooikoffers bijeen. Op één van de mooiste plekken in Nederland stond een lange tafel met geruit tafelkleed klaar, ernaast lag een grote berg spullen (heel veel PUR) en in mijn hoofd een lange lijst vragen.
Want zo’n Adviesclub is niet niks. En zeker deze niet. En dan waren er naast de Adviesclub ook nog bestuursleden zoals Peet (tevens maakpartner en de maker van alle grote foto’s in dit blog) en Roel (tevens bierbrouwer). En dan ook nog vier jonge makers/ontwerpers! Zoveel kennis en talent tegelijk stemt verlegen. Ik was dus extreem goed voorbereid. (En gelukkig liep het helemaal niet volgens plan.)
Mijn vragen:
- Waar doen we het eigenlijk voor?
- Wat vinden we van de Klooikoffers die er al zijn?
- Wat vinden we van de Klooikoffers in ontwikkeling?
- Wat doen we met alle aanvragen voor (gratis) lezingen en workshops?
- Hoe gaan we om met open delen en de commercie die meekijkt? (Wat als iemand het idee pikt en er commercieel mee aan de haal gaat?)
- En natuurlijk: wat eten we?
Om maar even met dat laatste te beginnen: we werden verzorgd door Luigi Pucciano van Terre Lente. (Langzaam land, hoe mooi.) Hij is mijn buurman en heeft ooit taart met aubergine en chocola voor ons gemaakt. Terwijl wij praatten, maakten en grapten hield hij ons steeds weer bij de les door met allerlei zelfgemaakt lekkers aan te komen. (Vanuit een rommelige keuken zonder stroom en water.)
Een echte maker dus: in het hier, in het nu, met liefdevolle geconcentreerde aandacht.
Waar doen we het eigenlijk voor?
Dat was wel duidelijk, want de kinderen riepen meteen heel hard ‘voor ons!’
En ze hebben natuurlijk gelijk. Maar niet helemaal: want klooien is iets wat alle mensen nodig hebben. En goed kunnen. En graag willen. We doen het dus voor iedereen. (Voor onszelf!) Het manifest hebben we daarmee (behalve in opzet en stijl) algemeen aanvaard.
Per Ivar en Marten doen alsof ze vreselijk mis gutsen. (Foto Peet Sneekes)
Wat vinden we van de Klooikoffers die er zijn?
Ja, daar zijn we blij mee. En boekjes van papier zijn ook fijn.
Het gereedschap is lekker en de materialen fijn gewoon en niet te bepalend. De tip van Suze (leerkracht op de Kleine Reus, één van onze testscholen) om het Instructie/inspiratie boekje los te maken van het Maakboek wordt omarmd. (Wel nog even de typefouten eruit halen voor we grotere oplages gaan drukken.)
Toen riepen de kinderen: Wanneer gaan we nou maken!
Gaan we meteen naar de volgende vraag: de Klooikoffers in ontwikkeling. Ik wil er graag een maken over snijden. Maar is dat niet veel te gevaarlijk? We testen alle messen en komen tot de conclusie dat we allemaal van messen houden. En snijden in PUR is superlekker.
De kinderen weten alle messen te bemachtigen en gaan geconcentreerd aan het werk. Dat doen ze supergoed! Nergens een spatje bloed.
Over bloed gesproken… Rolf kwam met een supersuggestie: vingerpleisters in iedere Klooikoffer. Dat zijn extra lange wikkelpleisters. Ik wist niet dat de bestonden.
Ook de Klooikoffer borduren vinden we gaaf. Het is belangrijk dat iedereen zonder genderoordeel verschillende technieken leert.
Gratis lezingen en delen
We houden allemaal erg van de makermovement. Het proberen, het maken, het delen. Regelmatig krijgen we vragen om (bijna) gratis lezingen en workshops te geven. Hoe gaan we daar mee om? Best een moeilijke vraag, want het is vaak erg leuk. Toch vinden we dat we er terughoudend in moeten zijn. Want hoe we ook van delen houden, vragen gaat vaak wel erg makkelijk. En vrije tijd is niet oneindig beschikbaar.
Dan delen. We hechten erg aan delen van alles dat we weten zodat anderen er maximaal van kunnen profiteren. Maar je loopt dat wel het risico dat er mensen zijn die het pikken en commercieel uitnutten (boeh!).
We besluiten om radicaal te blijven delen. Mensen die daar misbruik van maken moeten zich schamen. We vinden delen belangrijker dan het stoppen van opportunistische eikels. Dus, bij deze: ben je oneerlijke dingen van plan? Schaam je! En alle anderen: ja gebruik het! En wel onder deze licentie.
Nieuwe koffers en groter groeien
Natuurlijk hebben we ook meteen nog veel meer ideeën. Dat krijg je met zulke mensen. We gaan een koffer maken met Moeilijke Electronica, ééntje met Zuren en Basen, en met Chemie voor in je keuken. En natuurlijk Slijmschimmels! Ondertussen denken we ook na over hoe Klooikoffers groter kan worden. Hoe gaat dat met geld, met productie en hoe houden we het radicaal open en helemaal non-profit. Veel te doen dus.
En dus snel een volgende bijeenkomst! Wat zullen we daar eten?
DANK lieve Adviesclub, bestuur en jonge ontwerpers. Het was een mooie dag.